Rauf Parfining Oybek muzeyidagi yubileyini «kontora» taqiqladimi?

Shunday qilib… bugun men Oybek uy muzeyiga, shoir va vatanparvar Rauf Parfining 75 yilligiga bag‘ishlangan ijodiy kechaga bordim.

Frantsiya elchixonasi taklif qilgan, o‘zbek tilini o‘rgangan, o‘zbeklarga o‘zbek shoirlari haqida hikoya qilmoqchi bo‘lgan frantsuz adibining so‘zlarini eshitish ishtiyoqida.

Yopiq eshik oldida uzoq turdim, hech kim yo‘q. Parishonxotirlik qilib, kunni chalkashtirdim, deb o‘yladim. Aniqlash uchun qo‘ng‘iroq qildim. Menga tadbir bo‘lmadi, bekor qilishdi, deb aytishdi.

«Nimaga?» deb so‘rayman. Ruxsat berishmadi. Kim? Nima uchun? «Kontora»dagilar. Qanaqa kontora? Jimlik. Gap tamom.
Nimayam derdik. Gap yo‘q, kuchimiz ham yo‘q. Garchi mening uyim yonida bugun navbatdagi gamburger – do‘narxona ochildi.

Sershovqin musiqa, pufaklar, raqs, kabob hidi butun ko‘chani tutgan.
Odamlar xursand, qorni to‘q. Boshqa narsa bilan ishi yo‘q. Tirikchilik. Ajab bo‘libdi. U holda sira gapirmasa ham bo‘ladi. Men endi Rauf Parfi she'rlarining ma'nosini tushundim.

Ey sen, ona xalqim, loylarga botdim,
Pilla halovatning g‘ilofidan chiq.
Tiriklar yondirmang eski ma'voni,
Suvlarga bostirmang,
tiriklik bitar.
Havoni qizg‘onmang, ozod havoni,
Mendan rozi bo‘ling, tiriklar,
Do‘st-yor, bir chimdim mehringiz
olib ketarman.

Umida Haqnazar
Eltuz.com