“Бу оғир занжирни шалдиратмоққа журъат этган сенми…”

Муҳаммад Солиҳ шоир ва сиёсатчи. 1949 йил 20 декабрда Хоразмнинг Урганч туманида дунёга келган. Тошкент Давлат Университетининг журналистика факультети ва Москвадаги Олий адабиёт курсларида таҳсил олган.

1977 йилда илк шеърий китоби чоп этилган Солиҳ XX аср ўзбек шеъриятига ғарб авангардчилигини олиб кирган шоир сифатида шуҳрат козонди.

Қўлимда пиёла, чордона қуриб,
Кутаман, мудрайди ҳорғин кўзларим.
Ялқов қаҳр билан пашшани қўриб,
Кутаман, келмади ҳали дўстларим.

Ҳали душманларим тўплангани йўқ,
Юришар узилган симларни улаб.
Ҳар ҳолда, улардан менинг кўнглим тўқ,
Пайт келса, бир-бирин топажак улар.

Пайт келса, билмайман нега ярайман?
Қўлимда пиёла, чордона қуриб,
Бошимни эгганча кунга қарайман:
Ҳали ўнгламади ўзини зўрлик,
Қанотин ёзмади ҳали ҳақорат,
Ҳали қиёмига етмади хўрлик.

Муҳаммад Солиҳ
“Озодлик оҳанглари”