Лидерларнинг кўп бўлгани яхши
Ўтган йиллар давомида ўзбек мухолифати етакчилигига даъвогарлик қилганлар кўп бўлди. Улар ҳозир ҳам шу даъвосидан воз кечмаган.
Бу даъво йўлида кўплари, асосан, битта шахс – «Эрк» партияси раиси Муҳаммад Солиҳни қоралаш амалини тутди. Гўёки Солиҳни қоралаб ёзса, кимдир унинг етакчилигини тан оладигандек.
Ҳаммасининг бир ҳовуч тарафдорлари бор эди, улар ҳар бир қоралашлардан сўнг ўз «етакчиси»нинг сўзларига дастак тутарди.
Энг эътиборлиси, бу қоралашлар аксарият ҳолларда Ислом Каримов ҳукуматининг Солиҳга қарши қутқуси кучайган пайтда пайдо бўлар, «мухолифат арбоблари» эса бу ўтга гўёки мой сепарди.
Қолаверса, бу қоралашлар ҳукуматнинг Солиҳга қарши айбномасига ҳамоҳанг, гўёки уни қўллаб-қувватловчи «фактлар»га бой бўларди. Уларда «ҳукумат ҳали ҳаммасини билмайди, мен Солиҳнинг бундан ҳам кўп «айблари»ни биламан», деган даъво уфуриб турарди.
Лекин Ислом Каримов диктатурасига қарши курашлар йўлида ҳеч ким Солиҳчалик ўрин тутмади, Зеро, диктатор учун ундан даҳшатлироқ душман йўқ эди.
Диктаторга қарши курашганларнинг ҳаммасига ҳам кучли тазйиқлар бўлди. Аммо Солиҳ дуч келгани каби синовлар билан уларни тенглаштириб бўлмади, деб айтиш учун асослар етарли. Ҳатто буни душманлари ҳам очиқ бўлмаса-да, ич-ичидан тан олса керак.
Ўзбек зиёлиларининг мамлакатимиз раҳбарига Муҳаммад Солиҳнинг юртга қайтишига рухсат беришини сўраб ёзган навбатдаги мурожаатини ўқиб, яқин ўтмишимиздаги шу воқеалар эсга тушди.
Бундан олдин ҳам айни мазмундаги иккита мурожаат мустақил оммавий ахборот воситаларида эълон қилинган эди.
Хўш, бу мурожаатлар нимани англатади. Англашма шуки, халқ, уларнинг илғор қатлами бўлмиш зиёлилар ким аслида ким эканини барибир билади, тан олади.
Гапни шу ўринда ҳам тугатсак бўларди. Аммо ким лидеру ким эргашувчи ҳақидаги баҳсларга ечим топиб бериш бизнинг иддаомиз эмас.
Хорижда фикри очиқ юртдошларимиз талайгина. Демак, муддао шуки, ҳали кўплар қайтиши керак. Уларнинг қайтиши мамлакатимизга фақат ва фақат фойда келтиради.
Лидер масаласига келсак, улар қанча кўп бўлса, шунча яхши. Орага фитна ва мунофиқлик аралашмаса бўлди. Агар мамлакат келажаги йўлида ўзаро ҳамжиҳатликда, конструктив мулоқот орқали ҳаракат қилинса, бундан аълоси йўқ.
Қолаверса, мамлакатда битта лидер, аниқроғи, ҳокими мутлақ бўлиши нималарга олиб келишини чорак асрлик тарихимиз ёрқин кўрсатиб берди. Биз бошқаларнинг эмас, ўз бошимиздан кечган воқеалардан оқилона хулоса чиқарадиган даражада онгли бўлишимиз лозим.
Сардор Азим
Eltuz.com