G‘afur Rahimovmas, siyosiy dissidentlar yurtga qaytishi kerak

Xalq orasida yirik ishbilarmondan ko‘ra ko‘proq kriminal avtoritet sifatida tanilgan G‘ofir Rahimovning tug‘ilgan kuni munosabati bilan internetda u haqda ko‘plab maqolalar berilmoqdaki, kampaniyabozlikning hidi keladi. Foto: 1991 yil, deputat Nasrullo Sayyid Davlat bayrog‘ini taqdim qilish tadbirida.

Bu maqolalar mualliflari orasida ziyoli, taniqli jurnalist va yozuvchilar qatorida hatto bir vaqtlar Islom Karimovga, endi esa amaldagi prezidentga maddohlik qilayotgan shaxslarni ham uchratasiz.

Bu maqolalarni bir nuqta birlashtirib turadi. Ularning hammasida G‘ofir Rahimov jasur va mard xalq manfaatini o‘ylaydigan, qo‘li ochiq, adolatli inson sifatida ta'riflanadi.

Bizning bu ta'riflarga va ta'kidlarga e'tirozimiz yo‘q. Agar maqolalardagi gaplar haqiqatan ham rost bo‘lsa, bu kabi insonlarning qadriga yetish, ezgu ishlarini targ‘ib qilish o‘rinli bo‘ladi.

Qolaversa, G‘ofir Rahimov shaxsi, uning faoliyati haqida turlicha qarashlar mavjudki, ochiqdan-ochiq «paxtakor»lik qilayotgan ziyolilarimiz haybarakallachilik dengizida suzayotganda tarozining pallasiga ko‘z tashlab qo‘ysa, foydadan xoli bo‘lmaydi.

Masalaning boshqa jihati ham bor. Nega biz xalqimiz, vatanimiz uchun undan ham ko‘ra foydaliroq bo‘lishi mumkin bo‘lgan, ayni paytda muhojiratda yashab, yurt havosiga, tuprog‘iga zor qolayotgan boshqa taniqli shaxslarning O‘zbekistonga qaytishi talabi bilan ana shunday kampaniyalar uyushtirmayapmiz?

Ismi biz aytmasak ham elga mashhur yurtdoshlarimiz hisoblanmish muxolifat yetakchilari mard, jasurligini ko‘rsatmaganmi, vatan manfaatini G‘ofir Rahimovdan kamroq o‘ylaganmi yoki ular shu yurt uchun undan qolishmaydigan ishlar qilmaganmi?

Nasrulla Saidov vatanga qaytishga ruxsat bering, deb qon yig‘lab yuribdi. U yuqorida biz ishora qilgan shaxslar kabi katta mavqega ega bo‘lmasa-da, o‘z yurti uchun qayg‘urgan, qayg‘uryapti, xalqimga yordamim tegsin, deb o‘zini o‘tga-cho‘qqa urgan.

Karimov taxtdan ketsa, men uchun vatanga yo‘l ochiladi, deb umid qilgan Yusuf Juma hali ham AQShdan yurtiga qayta olgani yo‘q.

Avtoritar rejim zug‘umi tufayli O‘zbekistonga kela olmayotgan mashhuru nomashhur yuzlab, minglab ana shunday ziyolilar, ishbilarmonlarimiz bor.

To‘g‘ri, ularning vatanimizga qaytishiga yo‘l ochish chaqirig‘i bilan bir-ikkita maqolalar berildi. Afsuski, ular soni kriminal avtoritet va ishbilarmon haqidagi maqolalar miqdori oldida urvoq ham bo‘lmaydi.

O‘zbekiston o‘zgarishlarga yuz burayotgan ayni davrda mana shu vatandoshlarimizni yurtga qaytishiga yo‘l ochish chaqiriqlarini ham ommaviy kampaniya darajasiga chiqarish vaqti yetmadimikin?!

G‘ofir Rahimov O‘zbekistonga qaytsa, iqtisodiyotni, sportni rivojlantirish uchun balki yordami tegar. Lekin uning siyosiy o‘zgarishlarga ochiqcha bosh qo‘shishiga ishonadiganlar kam.

Chunki u boshqa toifadagi inson. U, kampaniyabozlikka yo‘g‘rilgan maqolalarda ham ta'kidlanganidek, ishbilarmon. U biznesi uchun har qanday rejim bilan til topishib ketaveradi. Bu rejimning yo‘rig‘iga yursa bas.

Siyosiy o‘zgarishlar haqida talablar qo‘ya oladiganlar esa boshqa toifa. Bugun O‘zbekiston ana shunday toifaning (bular safiga turli radikal qarashdagi, konstruktiv muloqotga tayyor bo‘lmaganlarni qo‘shish fikridan yiroqmiz) qaytishiga muhtoj.

G‘ofir Rahimov haqida yomg‘irdan keyingi qo‘ziqorindek ko‘paygan maqolalarni o‘qib, ana shunday fikrlar uyg‘ondi…

Jasur Sardor
O‘zbekistonlik hamkorning taxallusi
Eltuz.com