Ish bormi?

Bu O‘zbekiston. Mana bu esa uning musaffo osmoni. Bu oldingi o‘zbek ayollari,ular uchtadan tug‘ardi. Hozir bu bolalar Rossiyada.

“Mening otim Islom”.

“Mening otim “Karim”.

«Mening otim Abdug‘ani, biz ko‘cha supuramiz”.

 Bu esa bugungi o‘zbek ayollari. Ular ham faqat uchtadan tug‘adi.

Birinchi ayol: «Bu bachalarning otini Shavkat, Mirziyo, Miromon qo‘ydim».

Ikkinchi ayol: «Bu qizlarning oti Saida, Shahnoza va Ziroat».

Musaffo osmon ostidagi bu odamlardan hol so‘raymiz.

Chol: “Xudoga shukur, yashash zo‘r”.

Kampir: “Poshshomiz omon bo‘lsin”.

Xudoga shukur qilayotgan odamlar qator bo‘lib turishibdi. Bular qaerga ketyapti?

Chol: “Pensiya oz. Ish izlab ketyapman”.

Kampir: “Men ham bir ishning boshini tutay”.

Juvon: “Bolalarni boqish uchun ishlamasam bo‘lmaydi”.

Zavod binosi. Uning oldiga navbat bilan odamlar kelyapti. Zavod eshigi oldida turgan mulozim oldiga bir odam keladi.

– Ish bormi?

– Ish yo‘q.

Kampir keladi

– Ish bormi, bolam?

– Ish yo‘q.

Bir yoshroq yigit kelib so‘raydi:

– Ish bormi, amaki? Mulozim unga qarab, “ish bor”, deydi.

Bolaning ko‘zlari kattalashib, xursand bo‘ladi. Kadrda ajablangan mayus qiyofalar. Mulozim: “Uka, ertadan men pensiyaga chiqaman, sen shu yerda ish yo‘q, deb turasan».

Eltuz.com