Матбуот ҳимоясидаги истисно

Саида Мирзиёева “ОАВни ҳақиқий тўртинчи ҳокимиятга айлантириш йўлимиздан қайтмаймиз”, дея бонг ураётган бир пайтда отасининг шотирлари мустақил журналистни адолат истаганларнинг хатти-ҳаракатини ёритгани учун жиннихонага тиқиб ўтирибди.

Умуман, Ўзбекистонда ОАВ эркинлигига бағишланган халқаро давра суҳбати ўтказилгани яхши бўлди. У ерда кўтарилган масалалар журналистлар эркинлиги кенгайишига хизмат қилишини ҳам тахминлаш мумкин.

Лекин шундай анжуман ўтказилаётган бир пайтда мамлакатнинг бир блогери сиёсатга мақбул бўлмаган ишларни оммага етказгани учун руҳий касалликлар шифохонасида ўтиргани бундай некбинликка соя солиши турган гап.

Энг афсусланарлиси, давра суҳбатида бу блогернинг тақдири масаласи кўтарилмагани кишини ўйлантиради.

Ҳар ҳолда маҳаллий матбуотда бу масала хусусида бир оғиз сўз ўқимадик. Балки айтилган бўлса ҳам уни ёритишга журъат бўлмагандир. Яна худо билади…

Ҳатто халқаро анжуманда қатнашиб, ўзига нисбатан бўлаётган таъқиб ва тазйиқлардан ҳимоя истаган бошқа бир журналист ва блогернинг бу истаги ҳам истисно билан қабул қилинди.

Хусусан, Ўзбекистон матбуотининг бугунги “отаси” Комил Алламжонов бу масалада гапни “Журналист ва блогерлик — ҳамма нарса мумкин дегани эмас. Унинг ҳам қонун-қоидаси бор”, дея бошлагани ортида ана шу истисно мана-ман деб кўриниб туради. 

Унинг “Лекин барча қонунларга ва белгиланган этика меъёрларига риоя қилган ҳолда ишласангиз-у, сизга нисбатан адолатсизлик ва тазйиқлар бўлса, унда сизни албатта ҳимоя қиламиз”, деган ваъдаси юқоридаги гапи каби тарози босмайди. 

Зеро, ҳимоя истаган журналист ва блогер шу пайтгача қонунбузарликлар ва “белгиланган этика меъёрларига риоя қилмаслик” борасида танилмаган.

Унинг биз билган ягона қуроли тўғри сўз ва адолатни қарор топтиришга уринаётган қаламидир.

Қолаверса, истиснода хоразмлик блогер қиз Шабнам Оллошукурованинг тақдирига ишорани ҳам кўрсангиз бўлади агар истасангиз.

Зеро, қонунларнинг қандай татбиқ этилиши, “этика меъёрлари”нинг меъёри даражаси юксак мартабали амалдорлар ва кучишлатар тизимларнинг хоҳиш-иродасига боғлиқ экан, ҳали Ўзбекистонда тўла эркин матбуотга йўл берилиши жуда қийин.

Журналистларни “дўст” ва “душман” тоифаларига бўлган ҳолда кўришга чек қўйилмаса ҳам шу аҳвол давом этаверади. 

Чунки бундай тоифалар ҳам яна ўша амалдорлар хоҳиш-иродасига кўра ажратилади. Бундан эса яхшилик кутиш ярамайди.

Eltuz.com